Εκδρομή στα Τζουμέρκα

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΕ ΠΡΕΒΕΖΑ-ΑΡΤΑ-ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ-ΤΡΙΚΑΛΑ

 2015.05 Τζουμέρκα (7)Πραγματοποιήθηκε από 1 έως 3 Μαΐου 2015 η εκδρομή του συλλόγου μας στην Ήπειρο και Θεσσαλία. Η προσέλευση των συμπατριωτών και φίλων μας ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητική, αφού γεμίσαμε ασφυκτικά το λεωφορείο μας.  

Ξεκινήσαμε από την Αθήνα (Δάφνη και Ακαδημίας) και κάναμε την πρώτη στάση μας στην Κόρινθο για καφέ. Συνεχίσαμε για Πάτρα και, αφού περάσαμε την κρεμαστή γέφυρα του Ρίου-Αντίρριου, κάναμε την δεύτερη στάση μας.

Από αυτό το σημείο και μετά άρχιζε ουσιαστικά το ταξίδι μας στην Δυτική Ελλάδα και την Ήπειρο. Η διαδρομή προς Μεσολόγγι, Αγρίνιο, Αμφιλοχία, Βόνιτσα με προορισμό την Πρέβεζα μας πρόσφερε απλόχερα υπέροχο φυσικό τοπίο. Λίμνες όπως η Λυσιμαχία και του Οζερού καθώς και η Αμβρακία και ο Αμβρακικός κόλπος μας γέμισαν με παραστάσεις και αισθήματα λόγω του φυσικού τους πλούτου.

Τέλος περνώντας την υποθαλάσσια σήραγγα του Ακτίου μπήκαμε στην Άπειρον γην, όπου κατά τον Αριστοτέλη «Ώκουν γαρ οι Σελλοί και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί, νυν δ’ Έλληνες», στην σημερινή Ήπειρο και στην πόλη της Πρέβεζας.

Εκεί, στα γραφικά στενά της παλιάς πόλης, πλήθος κόσμου απολάμβανε τους ψαρομεζέδες του Αμβρακικού και είναι αλήθεια ότι δυσκολευτήκαμε να τους απολαύσουμε κι εμείς.

Μετά το γεύμα μας συνεχίσαμε για την Άρτα. Στην είσοδό της δεσπόζει το θρυλικό γεφύρι, που «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν». Το επισκεφθήκαμε και απολαύσαμε και το καφεδάκι μας στα παρακείμενα «καφέ».

Στη συνέχεια και αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο ΚΡΟΝΟΣ στο κέντρο της πόλης, επισκεφθήκαμε τα βυζαντινά μνημεία της Παναγίας της Παρηγορήτισσας, της Αγίας Θεοδώρας και του Αγίου Βασιλείου, που στέκουν στο χρόνο, για να μας θυμίζουν προγόνους άξιους, που κατασκεύαζαν μεγαλεία. Δυστυχώς η σύγκριση για την διατήρησή τους και μόνο μας προβλημάτισε. Τα μνημεία μας χρειάζονται την αγάπη μας, απαιτούν τον σεβασμό μας και την  φροντίδα μας.

Το τέλος της πρώτης μέρας μας βρήκε να βολτάρουμε στο γεμάτο κόσμο κέντρο της Άρτας.

Η δεύτερη ημέρα της εκδρομής μας ήταν η σημαντικότερη αλλά και δυσκολότερη λόγω των ειδικών συνθηκών της διαδρομής. Κινηθήκαμε από την Άρτα προς τα όρη των Αθαμάνων (Τζουμέρκα) παράλληλα με τον ποταμό Άραχθο, σε δρομολόγιο στενό και ανηφορικό, αφού έπρεπε να φθάσουμε σε υψόμετρο πάνω από τα 1000 μέτρα, κατευθυνόμενοι στον τελικό μας προορισμό, που ήταν το χωριό Συρράκο.

Η διαδρομή δύσκολη, αλλά ο οδηγός, ο Παναγιώτης, έμπειρος, όμως μας αποζημιώνει το υπέροχο τοπίο. Συνεχείς εναλλαγές χρωμάτων και αισθήσεων και όπως μας υπενθύμιζε η Βαγγελίτσα η χλωρίδα και η πανίδα σε όλο τους το μεγαλείο.

Ροδαυγή, Παλαιοχώρι, Μονολίθι και Πλάκα. Εκεί περνώντας τον Άραχθο από την παλιά στρατιωτική γέφυρα βλέπουμε αριστερά μας το περίφημο γεφύρι της Πλάκας, που δυστυχώς οι πρόσφατες βροχοπτώσεις και τα ορμητικά νερά το κατέστρεψαν.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην Πλάκα και πιθανό πάνω στο γεφύρι υπογράφηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1944 η συμφωνία Πλάκας-Μυροφύλλου μεταξύ των αντάρτικων οργανώσεων ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, για να δοθεί τέλος στον εμφύλιο σπαραγμό. Το τι ακολούθησε καλύτερα να μη το θυμόμαστε!!

Ακολούθως φθάσαμε στο χωριό Πράμαντα, κάναμε μικρή στάση και συνεχίσαμε τον ανηφορικό μας δρόμο για το Συρράκο, που φωλιάζει κυριολεκτικά στα Τζουμέρκα, σε υψόμετρο 1150 μ. Σταματήσαμε έξω από το χωριό και μετά από πεζοπορία 20 λεπτών σε μονοπάτι «τσομπαναραίων» φθάσαμε στο ονομαστό πέτρινο χωριό με τα καλντερίμια και τα αιωνόβια πλατάνια.

Εδώ επισκεφτήκαμε το σπίτι και μουσείο του ποιητή του βουνού Κώστα Κρυστάλλη, όπου ενημερωθήκαμε και για τον τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής, που είχαν ως κύρια απασχόληση την κτηνοτροφία.

Αφού απολαύσαμε καφεδάκι κάτω από τα πλατάνια (μερικοί βέβαια το «είπαν» και τσιπουράκι) πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς το χωριό Πράμαντα και στη συνέχεια στους Μελισσουργούς, άλλο ένα παραδοσιακό βλαχοχώρι, όπου γευματίσαμε στην ταβέρνα του Παππά.

Ακολούθησε η πιο τολμηρή μας παράκαμψη. Πήγαμε στο χωριό Καταρράκτης και απολαύσαμε τους δίδυμους καταρράκτες, που χύνουν τα ορμητικά νερά τους από ύψος 150 μ.

Μετά και από αυτό δεν έμενε παρά η επιστροφή μας στο ξενοδοχείο στην Άρτα. Το βράδυ κάποιοι πήραν το ποτό τους στον πεζόδρομο, άλλοι ξαναέφαγαν και κάποιοι παραδόθηκαν στις αγκάλες του Μορφέως.

Τρίτη ημέρα και η εκδρομή μας αρχίζει από το ιστορικό χωριό Πέτα, όπου ο δάσκαλος Κώτσης μας εξιστορεί τα γεγονότα. Στις 4 Ιουλίου 1822 οι Έλληνες υπό τους Μαυροκορδάτο και Μπότσαρη συνεπικουρούμενοι από πλήθος Φιλελλήνων αντιπαρατίθενται στους Οθωμανούς του Κιουταχή Ρεσίτ πασά.

Λάθη, πιθανόν προδοσία, αντιπαραθέσεις οπλαρχηγών, λανθασμένες εκτιμήσεις τακτικής οδήγησαν σε ήττα και στην κυριολεξία σφαγή των Φιλελλήνων.

Η μάχη στο Πέτα διδάσκει αρκεί να την μελετούμε με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα. Η θυσία των Φιλελλήνων συγκίνησε την τότε Ευρώπη και κατά τους ιστορικούς το αίμα τους έγινε παρακαταθήκη για τις μετέπειτα επεμβάσεις τους, που δημιούργησαν το ελεύθερο Ελληνικό κράτος.

Συνεχίζουμε στη διαδρομή Άρτα –Τρίκαλα προς το χωριό Βουργαρέλι. Εδώ συναντάμε και επισκεπτόμαστε την Κόκκινη Εκκλησιά, κτισμένη το 1281, δαπάναις του Θεοδώρου Τσιμισκή και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που Θεμελιώθηκε το 1690 και όπου την άνοιξη του 1821 συγκεντρώθηκαν οι οπλαρχηγοί των Τζουμέρκων και Ξηρόμερου  (Καραϊσκάκης, Μπακόλας, Μπότσαρης κ.ά.), για να αρχίσει ο εθνικός ξεσηκωμός στα Τζουμέρκα.

Το Βουργαρέλι βομβαρδίστηκε και κάηκε από τους Γερμανούς το 1943.

Συνεχίζουμε προς Τρίκαλα περνώντας από τη Μεσοχώρα, όπου βλέπουμε το ομώνυμο φράγμα της περίφημης πια εκτροπής του Αχελώου, ένα έργο ημιτελές ή και εγκαταλελειμμένο, όπου δαπανήθηκαν τεράστιοι εθνικοί πόροι αλλά αποτέλεσμα μηδέν.

Τέλος και μετά από μια διαδρομή μέσα στη φύση διασχίζοντας τη Νότια Πίνδο φθάνουμε στην Πύλη Τρικάλων. Διασχίζουμε πεζή το πέτρινο γεφύρι και επισκεπτόμαστε την Πόρτα Παναγιά, που ιδρύθηκε από τον σεβαστοκράτορα Ιωάννη Άγγελο Κομνηνό Δούκα το 1283 και στην οποία σώζονται οι δύο ψηφιδωτές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Το σπάνιο χαρακτηριστικό των εικόνων είναι ότι είναι διατεταγμένες αντίθετα από τους άλλους χριστιανικούς ναούς, δηλαδή ο Χριστός είναι στα αριστερά του τέμπλου.

Το ταξίδι μας πλησιάζει στο τέλος του. Στάση για φαγητό στα όμορφα Τρίκαλα, δίπλα στον Ληθαίο ποταμό, που τα διασχίζει, στα Μανάβικα και την Ασκληπιού και στα ονομαστά τσιπουράδικα.

Η επιστροφή στην Αθήνα μάλλον σιωπηλή, αφού τελείωσε ένα ωραίο διάλειμμα στην καθημερινότητά μας και η πραγματικότητα μας περιμένει.

Η παρέα μας υπέροχη, η εκδρομή μας ευχάριστη και εποικοδομητική και επιβεβαίωση για μια ακόμη φορά της δυναμικής του συλλόγου μας. Οι συμπατριώτες μας και οι φίλοι μας μπορούν να μας εμπιστεύονται, γιατί όταν αναλαμβάνουμε κάτι κάνουμε τα πάντα για να πετύχει.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στις κυρίες Βικτώρια Δεδεγιάν και Μαρία Κατσελίδου για την διοργάνωση, στον φίλο συμπατριώτη Κώστα Σκαμνό, γιατί μας περιέγραψε αλλά και τραγούδησε για τη ζωή των κατοίκων της περιοχής, την Μαρία Περτσίνη για τα ανέκδοτα και το κέφι της, ενώ ο υπογράφων συμπλήρωνε το ενημερωτικό μέρος της εκδρομής και όταν η διάθεση «έπεφτε» μας επανέφερε το κέφι με ανέκδοτα και φυσικά ευχαριστίες κυρίως σε όλους όσοι συμμετείχαν.

     Και στην επόμενη με υγεία.

                                                                                     Ο πρόεδρος

                                                                              Γιώργος Ταμουρίδης

2015.05 Τζουμέρκα (8)2015.05 Τζουμέρκα (6)

2015.05 Τζουμέρκα (5) 2015.05 Τζουμέρκα (4) 2015.05 Τζουμέρκα (3) 2015.05 Τζουμέρκα (2) 2015.05 Τζουμέρκα (1)

 

 

 

 

 

Scroll to Top